Monografija Atlas višeporodičnih zgrada Srbije je druga publikacija autorskog tima sa Arhitektonskog fakulteta Univerziteta u Beogradu, objavljena u sklopu obimnog istraživanja o strukturi i tipologiji građevinskog fonda Srbije, a u cilju istraživanja i unapređivanja energetskih karakteristika građevinskih objekata.

Ceo projekat je rađen metodologijom razvijenom u okviru evropskog projekta TABULA – u tu svrhu razvijeni su naročiti upitnici i izvršen obiman terenski rad koji je rezultovao analizom više od 10.000 objekata višeporodičnog stanovanja. Dobijeni podaci su potom podrobno sistematizovani da bi konačan rezultat bila jedna opšta tipologija višeporodičnih zgrada sa posebnim osvrtom na njihove energetske karakteristike, koja je opisana u uvodnom delu.

Glavni deo Atlasa je podeljen u sedam delova od kojih svaki odgovara jednom periodu građevinske aktivnosti u Srbiji, počev od kraja 19. veka. U prethodnoj, prvoj monografiji, ova podela je izvršena teritorijalno – odabir dijahronog pristupa je pokazatelj činjenice da na oblike višeporodičnog stanovanja mnogo više utiču tehnološke inovacije (poput novih građevinskih materijala ili prefabrikacije) i društvena dešavanja (različiti investitori i programi) nego prostorni uslovi poput podneblja i klimatskih uslova.

U okviru jednog perioda, izlaganje počinje kratkim opisom društveno-ekonomskih dešavanja koja su uticala na arhitektonsko oblikovanje tih godina. Nakon što je određeno koliko procenata objekata izgrađenih u ovom periodu spada u svaki od četiri glavna tipa (slobodnostojeća kuća, kuća u nizu, lamela i soliter), sledi analiza po tipovima (broj etaža, funkcija, broj stanova, površina, vrsta i upotreba krovnog prostora), te analize bitne za energetsku efikasnost (broj i vrsta prozorskih okvira, te fasadna obrada). Za svaki tip objekta u datom periodu odabran je jedan karakterističan objekat, koji je detaljno opisan, od osnova i preseka, preko funkcionalne analize, do elemenata termičkog omotača, sa predlozima za unapređenje energetskih karakteristika.

Ova monografija je plod dugogodišnjeg i napornog rada koji nije dragocen samo za stvaranje strategija poboljšanja energetskih karakteristika građevinskog fonda Srbije, što je bila i glavna namera, već predstavlja i nemerljiv doprinos istraživačima arhitektonske tipologije na ovim prostorima. Opširnost i sistematičnost ovog projekta su izuzetni, te smo sigurni da će naredne generacije arhitekata ovu publikaciju uvrstiti u svoju istraživačku građu.